"Last Heaven" (GRuk) Rozdział II

Wstęp, aka wywody autorek: 

Sporo osób upominało się już o to nasze nieszczęsne "Last Heaven", dlatego z wieką przyjemnością w końcu prezentujemy wam drugi rozdział c:
Odnoszę wrażenie, że wyszedł on dosyć emocjonalne, dlatego liczymy, że wam się spodoba.  No i historia zaczyna się w końcu rozwijać (powoli, bo powoli, ale idzie do przodu c:).
Nie przedłużając już...
Enjoy~
(o komentarze prosimy hihi)

Owianek - G-Dragon
Nikita - Ruki

G-Dragon

- Nie chce mi się już łazić… Czy my możemy w końcu sobie gdzieś usiąść? – Spojrzałem na ledwo żywego Seungri’ego. No cóż, w sumie to się nie dziwię. Chodzimy już tak po przeróżnych sklepach z dobre trzy godziny. No, ale moja garderoba się sama nie zapełni, prawda? W końcu jestem ikoną mody w Korei, a tytułu trzeba bronić. Nie oddam nikomu tego miejsca, od zawsze interesowałem się modą. A że ci idioci tak bardzo chcieli iść ze mną, to teraz mają za swoje. Doskonale wiedzą ile ja umiem chodzić po galeriach.

- No dobra. To może wejdziemy… - Rozejrzałem się dookoła. – Tam?

Po co ja zadałem to pytanie, jak i tak nie racząc poczekać na ich odpowiedź po prostu poszedłem w wybranym przez siebie kierunku. Oczywiście reszta nie miała wyboru i musiała się zgodzić… Jestem liderem tak? No właśnie, powinni się mnie słuchać. Matką Teresą też jestem, więc wystarczy jebnąć jakieś ładne zdjęcie i już można zrobić ołtarzyk.

Wszedłem do dość dużego budynku, jednak skierowałem się do oddzielnego pomieszczenia, nazwanego kawiarenką. Muszę przyznać, że w środku było bardzo przyjemnie, a widząc ilość klientów na pewno podają tutaj dobre desery. Panie i Panowie, jestem w niebie.

"Beast and Prince" (TsuBae) Rodział I

Parę słów od autorek:
TsuBae to nasz drugi ulubiony ship, oprócz oczywiście GRuka. Wielu osobom może wydawać się to dziwne, że połączyliśmy Tsuzuku z Baekhyun'em. Przecież to nie może się udać. Jednak dobraliśmy ich tak, że jest to naprawdę uroczy i romantyczny ship (co okaże się w dalszych częściach ich historii). Oczywiście nie zapomnieliśmy o GRuku i wiemy, że kolejka publikacji była zupełnie inna. Leeecz skończyliśmy wcześniej TsuBae i tak oto jest pierwszy (mamy nadzieje, że się nie gniewacie xD). Mamy nadzieję, że i oni przypadną wam do gustu ^^.
Tekst pisany kursywą jest wspomnieniem i każdy dany tekst w opowiadaniach właśnie nim będzie!

Chciałam jeszcze napomknąć, że osoba taka jak HyeBin (która w dalszych częściach historii ujrzy światło dzienne) jest całkowicie wymyślona. - Owianek.

Nikita - Tsuzuku
Owianek - Baekhyun

Tsuzuku 

Mruknąłem z irytacją i wykrzywiłem swoją twarz w jeszcze większym grymasie, kiedy Koichi momentalnie wydał z siebie jakiś bliżej nieokreślony odgłos radości i rzucił się biegiem w stronę stojącej nieopodal nas grupy ludzi. Domyślałem się, że były to osoby, w których poszukiwaniu różowowłosy przeciągnął nas z dobre kilka razy wokół całego tego cholernego Wesołego Miasteczka. Przez cały ten czas po głowie krążyła mi tylko jedna, wyjątkowo dręcząca myśl: „W jaki sposób dałem się tutaj zaciągnąć?”. Kto normalny w naszym wieku urządza sobie spotkania towarzyskie w miejscach takich, jak to? 

- Kai! - Koichi krzyknął już z daleka, przyciągając tym uwagę jednego ze stojących w owej grupie chłopaków. - Nareszcie was znalazłem! - Uśmiechnął się nienaturalnie szeroko i bez żadnej krępacji rzucił się do bezceremonialnego ściskania swojego znajomego na przywitanie, kompletnie nie zważając na to, jak wygląda to z boku.

''Last Heaven'' (GRuk) Rozdział I

Od autorów, czyli tzw. lektura obowiązkowa: 
Zanim przejdziecie do czytania naszych wypocin wypadałoby powiedzieć parę słów wstępu. Przede wszystkim niezmiernie się cieszymy, że po tych wszystkich problemach i męczarniach, jakie przysporzył nam nasz blog możemy w końcu ruszyć z publikacją.  
Opowiadanie, które właśnie macie (nie)przyjemność czytać jest jednym z naszych ulubionych, dlatego liczymy, że spodoba wam się ono równie bardzo, jak nam.
Nie przedłużając już, zapraszamy do czytania ~

Owianek - G-Dragon
Nikita - Ruki

Wątek zmarłej dziewczyny inspirowany jest plotkami powstałymi wokół piosenki "Reila" The GazettE.  W związku z tym pragnę zaznaczyć, iż są to tylko PLOTKI i nasza fikcja literacka, nie mająca żadnego związku z rzeczywistością. Wspominam o tym, gdyż wiele osób bierze "Reile" na poważnie. 

Ruki

- Takka, błagam Cię... Chociaż postaraj się udawać miłego. - Kai wykrzywił usta w dziwny sposób, widząc moją minę. Posłał mi jedno z tych swoich wkurzających, władczych spojrzeń z serii „krwiożerczy lider-morderca”, na co tylko prychnąłem ironicznie pod nosem. - Czy naprawdę wszędzie, gdzie pójdziesz ludzie muszą odbierać Cię jako nieprzystępnego dziwaka z ego większym niż cały wszechświat? - Wywrócił oczami i stanął w miejscu, aby rozejrzeć się po wnętrzu klubu w poszukiwaniu naszych dzisiejszych towarzyszy.

Mruknąłem z niezadowoleniem, kiedy do moich nozdrzy dotarł zmieszany, gryzący odór dymu papierosowego, zmieszanego z niezbyt lubianym przeze mnie zapachem alkoholu. Wzmógł on tylko dodatkowo mój pulsujący od rana, odbierający chęci do czegokolwiek ból głowy. W tym wszystkim nie pomogła także dudniąca naokoło muzyka i ogólny hałas, jaki wydawali z siebie klubowi goście. Zmrużyłem gniewnie powieki, kiedy moje uszy po raz kolejny z rzędu zostały skrzywdzone przez nieludzko wysoki, drażniący odgłos, który po chwilowym rozeznaniu okazał się piskiem jakiejś siedzącej przy stoliku nieopodal dziewczyny.